23 Ağustos 2017 Çarşamba

sürrealist otobiyografi denemesi

Gözleri, baktığı yerde görememenin verdiği utançla insan yüzüne çıkamıyordu. Kapalıydı. Kapalı gözlerden yaş akar mıydı bilmiyordu, akıyormuş, öğrendi.
Ağzı, manasız kelimeleri ardı ardına sıralamasına yardımcı oluyordu. Çıkardığı sesin kulaklarda oluşturduğu sinek vızıltısından olsa gerek birkaç kez ağzına yediği şaplaklardan sonra ağzı da kapalıydı. Ağzı kapalıyken konuşulabilir miydi bilmiyordu, konuşulabiliyordu öğrendi.
Elleri ve ayakları vardı, burnu ve kulakları da. Kalbi yoktu. Ruhu da.
Yaşıyordu.
Burun delikleri açıktı.
Ciğerini bilmiyorum. Ama olmalıydı.
Yaşıyordu.
Yaşıyordu, çünkü ölmüştü.
Artık vardı, ölmese hayatta yaşayamazdı.
Soyadı, yoktu
Adı da.
Kendisi insan sevmezdi
Bir aciz robottu.
Bozdular!

22 Ağustos 2017 Salı

Aşk olsun

Bana neden soğuksun dedim
ben herkese böyleyim dedi
Bana da mı dedim
"Aşk olsun" dedi
gel beraber olsun diyemedim.

6 Ağustos 2017 Pazar

Akdenizin aşk örtüsü; maki


Ağustos olmalı bu şehir,
Bu şehirde ağustos akşamı
Maki,çoğukluğumun sınav sorularında
akdenizde bitki örtüsünün cevabı
Maki, korsan sevişmelerimizin
Şövalye yürekli kısa ağaçların adı.

Sevebilmekle başlayan sabahlar
Sevebilme cüretinden ziyade
Yaşamaya hazır dinginlik
Nefes almak kadar basit
Nefes olabilmek kadar eşsiz