27 Temmuz 2017 Perşembe

insan

'ey iki adımlık yerküre
senin bütün arka bahçelerini gördüm ben'
dedi
Nilgün Marmara  
ve gitti.


25 Temmuz 2017 Salı

Ajitasyon

annemi aradım, mutsuzum dedim
Yine mi dedi. 
Babamı aradım, elimden hiçbir şey gelmiyor dedim
Arada olur dedi.
Kardeşimi aradım, Dikey ve yatay yalnızlık dedim
İçtin mi dedi.
Karımı aradım, bakmadı.
Arkadaş? 
Sahi sizin var mı?

Bu bir şiir değil, bu herhangi birşey de değil.
Bu sadece  absürdlüğe küçük bir selam
Bu bir insanın 'insan' değersizliğinin blog tesellisi
Bu bi loga yaramayan ucuz edebiyat şeysi.

Üç sert votkanın ardından
içine düşülmüş 
Nemli yalnızlığın
Dumana batmış kafanın
Okuyana "salak bu çocuk" algısının
Medarı iftiharı.




Biyografi

Birgün bir avuç gökyüzü, bir damla yağmur, bir esimlik sabah rüzgarı ve bitik durumda ben;
Bir yolculuğa çıktık, kural tanımaz, kaçak, yasak bir masal yolculuğuna.
Gökyüzü hayattı,
Yağmur yaşam,
Rüzgar nefes,
Ben düş.
Gökyüzünü kararttılar,
Yağmura nükleer karıştı,
Rüzgar ellere düş'tü,
Ve ben yine bitik.

12 Temmuz 2017 Çarşamba

Oğuz Ağabey'e mektuplar 1

Oğuz ağabey merhaba;

Senin tutunamayanlarla başladım bu hayatta tutunmamaya. Çok kere adını andım; hayatımda çağlar kapatan çağlar açan aydınlanmaya selam durdum her fırsatta.
Senin ince mizahın sanat filmi tadında alaycı bir tebessüm bıraktı dudağımda. Senin yakışıklı kaybedişlerin küpe oldu kulağımda. Senin o muazzam aldanışların ışık oldu yoluma.

Ağabey;
Olric'in senden emanettir şimdi bana kalan, yoldaştır yalnızlığıma, sırdaştır haylazlıklarıma ve bir derviş tüm çıkmazlıklarımda.
Senden öğrendim rezil olmayı umarsız, sefil olmayı utanmaksız, efsane olmayı telaşsız.
Yalnızlığım, ayrıksı otların içinde yeşermeye umut açmış sevda çiçeği. Varlığım, yokoluşa çare yağmur zerreciği.
Ve aşk, Oğuz ağabey; olmayışına isyan, yaratılışa üryan, zavallı insan gerçeği.

Oğuz ağabey;
sen beni bilmezsin, bilseydin de sevmezdin. Ben senin beni sevemeyişindeki estetik katili insan müsvedden, ben senin eksik kalmış sevincin, hüznün, müstehzi gülüşün, ağlayışın, ben senin yarım kalmış "insan acınım"

Ağabey bu senden bağımsız
"Ben, yarım kalmış insan evriminin cansız mumyasıyım"

Yine yazacağım ağabey şimdilik insan kalın.